Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis enim redargueret? Duo Reges: constructio interrete. Si id dicis, vicimus. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.

• Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
• Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
• Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
• Quare attende, quaeso.

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Satis est ad hoc responsum. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Facile pateremur, qui etiam nunc agendi aliquid discendique causa prope contra naturam vígillas suscipere soleamus. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?

1. Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?
2. Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est?
3. At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.
4. Scisse enim te quis coarguere possit?

Immo alio genere;

Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur.

Quibusnam praeteritis?

Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.

Bork

At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.

A mene tu?

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Poterat autem inpune;

Bork

Est, ut dicis, inquit;

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Sed haec nihil sane ad rem; Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quod cum dixissent, ille contra. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Quonam, inquit, modo? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Hac videlicet ratione, quod ea, quae externa sunt, iis tuemur officiis, quae oriuntur a suo cuiusque genere virtutis.

Haec mirabilia videri intellego, sed cum certe superiora
firma ac vera sint, his autem ea consentanea et
consequentia, ne de horum quidem est veritate dubitandum.

Quid est igitur, inquit, quod requiras?